Co się stało w nocy z 15 na 16 lipca???

To była noc z 15 na 16 lipca. Bart pogrążony był w głębokim senkowaniu, chrapkowaniu i śnieniu, tym razem o Norweżkach. Nagle, między jednym biustem Norweżki a drugim, usłyszał przerażony głos Sisi: "Bartek, Bartek, obudź się". No cóż, norweskie dydki muszą poczekać. Bart wybudził się ze snu patrząc nieprzytomnie na Sisi. Była roztrzęsiona, a norweskich biustów ani śladu. Bart wystraszony miną Sisi, która wyglądała tak jakby zobaczyła przed chwilą wstaniętego z grobu Elvisa, zapytał co się stało. "Coś chodzi po przedsionku naszego namiotu!"- odpowiedziała mu Sisi. "Jak to?" -zapytał Bart. "Obudził mnie szelest reklamówki, tak jakby coś po niej chodziło. Wstałam i zajrzałam do przedsionka. No i był tam! Aaaaa! Boję sie!" Bart: "Ale co tam było?" Sisi: "Jakieś dziwne zwierzę! Większe od szczura. Owłosione. Stało do mnie bokiem. Wyglądało jak mały bobrzyk! Ale nie założyłam okularów i widziałam to jak przez mgłę, więc nie wiem co to jest. Bartek, on tam siedzi! Co teraz?" Bart: "No, ja też coś słyszę.Jakieś szeleszczenie. Trzeba go przestraszyć!". Bart zaczął energicznie uderzać w ściany namiotu. Zapadła cisza. Sisi: "Chyba coś tam jeszcze łazi!". Bart znów zaczął uderzać w namiot niczym Gołota za czasów swojej największej świetności, tak by przegonić owe "coś". Sisi: "To może ja wyjrzę przez lufcik, czy tam już niczego nie ma, co?". Bart: "Leż, pewnie już sobie poszło, a jak nie to do rana na pewno już tego nie będzie". Sisi: "To ja wyjrzę! (wygląda i zaczyna dziwnie poruszać nosem) Czuję coś! Jakby mokrą sierść. On tu jeszcze jest!". Sisi wystraszona wtula się w Barta. Oboje odsuwają się od ścian namiotu, żeby "coś" nie wgryzło im się w wypięte pośladki albo nie odgryzło palucha (jedno i drugie może im się jeszcze kiedyś przydać). Sisi dygocząc ze strachu zasypia w ramionach Barta, który może nie dygocze, ale też jest nieźle wystrachany.

Rano nie znaleźliśmy ani śladu po bobrzyku albo "czymś", cokolwiek to było. Obejrzeliśmy cały namiot w poszukiwaniu bobrzych bobków albo śladów po zwierzęcych zębach. W swej determinacji Sisi obeszła namiot aż dwa razy. Bez skutku. Ani bobka, ani śladu zęba, żadnych zniszczeń. Zero! Null! Nada! Niente! Ingenting!

Nasze hipotezy?

a) critters,
b) gremlin,
c) chupacabra,
d) owłosione ego Sisi.

Jednak najbardziej prawdopodobne jest to, że Sisi miała po prostu bardzo realistyczny sen:) Był na tyle realistyczny, że nie tylko w niego uwierzyła i była NAPRAWDĘ PRZERAŻONA tym, że w przedsionku namiotu siedzi MAŁY BÓBR, ale i zdołała o tym przekonać Barta.

Inne sny Sisi w czasie naszej podróży:

*właściciel kempingu (tego na którym teraz nocujemy) skacze na bungee trzymając w dłoniach swoje dwa psy. Po jednym w jednej dłoni. Trzyma je za nogę. I hop w dół!:)
*Bart zamienił się w kawałek wędliny. Porwał go wygłodniały kot, więc Sisi próbowała go gonić, aby ocalić Barta-wędlinę. Okazało się, że kot odgryzł kawałek Barta-wędliny i zaczął mówić bartowym głosem.

P.S. Bart heroicznie wysunął rękę do przedsionka i szybko zrobił jedno zdjęcie. Czy Wy coś tam widzicie?

Zdjęcia (1)

Komentarze (6)